Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Duo Reges: constructio interrete. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Videsne quam sit magna dissensio? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Bork: Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.
Bork: Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Quid vero?: Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Quonam modo?: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa
iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae
pariuntur iniuria.

Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et magnam
indolem, quos suis commodis inservituros et quicquid ipsis
expediat facturos arbitrabimur?

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Negare non possum.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Proclivi currit oratio. Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?